کد مطلب:140189 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207
روز و ماه شهادت آن حضرت
در روز شهادت آن جناب نیز بین ارباب فن اختلاف است:
برخی روز جمعه و بعضی آن را روز دوشنبه گفته اند ولی قول اول اصح است و اما ماه شهادت آن حضرت ماه محرم الحرام است و اختلافی در آن به نظر نرسیده
سال شهادت و محل آن
آن حضرت در سال شصت و یكم از هجرت به شهادت رسید و در همان سال
گروههای مختلفی به خون خواهی آن حضرت خروج كرده و تمام قاتلان و معاونین آنها را با جمیع آنانی كه در معركه جنگ حاضر بودند كشتند به طوری كه یك نفر از ایشان را باقی نگذاردند و به نقل صاحب جنات الخلود یك نفر از ایشان كه از چنگ خون خواهان فرار كرد در آخر همان سال آتشی بر محاسن نحسش افتاد و آن را سوزاند، وی برای نجات خود به شط فرات پناه برد و خویش را در آن انداخت ولی این فرار او را از مرگ نجات نداد و در میان آب به جهنم واصل شد.
و اما محل شهادت آن حضرت:
مكانی است از زمین كربلاء نزدیك قبر آن جناب، حضرت در هنگام جنگ پس از كوشش و بر طرف شدن قدرت و قوت كه معلول كثرت جراحات و زخمها بود بی تاب گشته و از مركب پیاده شده به روی خاك نشستند و آن گروه دشمن كه به ظاهر مسلمان و در واقع از هر كافر و مشركی بدتر بودند اطراف آن حضرت را احاطه كرده و با تیر و نیزه و سلاحهای دیگر آن وجود مبارك را از پای درآوردند كه شرح و تفصیل آن انشاء الله بعدا ذكر خواهد شد.
مدت امامت
مدت امامت آن حضرت یازده یا دوازده سال بوده است.
برخی روز جمعه و بعضی آن را روز دوشنبه گفته اند ولی قول اول اصح است و اما ماه شهادت آن حضرت ماه محرم الحرام است و اختلافی در آن به نظر نرسیده
سال شهادت و محل آن
آن حضرت در سال شصت و یكم از هجرت به شهادت رسید و در همان سال
گروههای مختلفی به خون خواهی آن حضرت خروج كرده و تمام قاتلان و معاونین آنها را با جمیع آنانی كه در معركه جنگ حاضر بودند كشتند به طوری كه یك نفر از ایشان را باقی نگذاردند و به نقل صاحب جنات الخلود یك نفر از ایشان كه از چنگ خون خواهان فرار كرد در آخر همان سال آتشی بر محاسن نحسش افتاد و آن را سوزاند، وی برای نجات خود به شط فرات پناه برد و خویش را در آن انداخت ولی این فرار او را از مرگ نجات نداد و در میان آب به جهنم واصل شد.
و اما محل شهادت آن حضرت:
مكانی است از زمین كربلاء نزدیك قبر آن جناب، حضرت در هنگام جنگ پس از كوشش و بر طرف شدن قدرت و قوت كه معلول كثرت جراحات و زخمها بود بی تاب گشته و از مركب پیاده شده به روی خاك نشستند و آن گروه دشمن كه به ظاهر مسلمان و در واقع از هر كافر و مشركی بدتر بودند اطراف آن حضرت را احاطه كرده و با تیر و نیزه و سلاحهای دیگر آن وجود مبارك را از پای درآوردند كه شرح و تفصیل آن انشاء الله بعدا ذكر خواهد شد.
مدت امامت
مدت امامت آن حضرت یازده یا دوازده سال بوده است.